کوین کورکوران به طرزی روشنگر در مورد حداقل دستمزد قانونی که عملاً فروش نیروی کار کم مهارت را ممنوع می کند.
کریگ ایرمن بدتر شدن بی اعتدالی مالی دولت ایالات متحده را محکوم می کند.
خواندن بازتاب های آرنولد کلینگ در مورد خطای اندازه گیری بسیار مهم است. قطعه:
هنگام خواندن یک مطالعه، یک سوال مهم که باید از خود بپرسید این است که “آنها چگونه این را اندازه گیری کردند؟” و خطای اندازه گیری نتایج را تحت تاثیر قرار می دهد.
استیون کورتز در کتاب ظاهراً رسوایی کلیف نستروف آنچه را دوست ندارد پیدا می کند. ظالمانه.
به گفته نستروف (و کارشناسان مغرضانه ای که او به آنها اشاره می کند)، اندیشکده های جناح راست به سران رسانه های خود می گویند که چه بگویند و اغلب با پرداخت مبالغ هنگفتی به اجماع دست می یابند. (معلوم نیست چپ فکر می کند که در این بین چه می کند. حدس می زنم آنها فقط حقیقت را می گویند و نادیده گرفته می شوند.) همچنین، توطئه گران راست تحت عنوان حمایت از آزادی بیان، “محرکانی را برای سخنرانی در دانشگاه می فرستند. پردیس ها برای تحریک هنگامی که اعتراضات اوج می گیرد، از چنین اعتراضی به عنوان مدرکی استفاده می شود که دانشگاه با آزادی بیان مخالفت می کند. اهریمنی در بدنه سیاست، بودجه مورد تهدید قرار می گیرد – و اقدامات قانونی انجام می شود – تا زمانی که محوطه دانشگاه برای منافع اتاق فکر مهمان نواز شود.
ایها یک تئوری توطئه تقریباً شایسته Birchers.
آلوارو وارگاس یوسا به روز رسانی در مورد پیشرفت خاویر میلی در آرژانتین ارائه می دهد. قطعه:
استراتژی میلای ناامید شده برخی از لیبرال های کلاسیک به این دلیل که او لغو کنترل های مبادله ای (که به کنترل سرمایه نیز تبدیل شد) را که به ارث برده بود به تأخیر انداخت. وعده او مبنی بر لغو بانک مرکزی و دلاری کردن رسمی اقتصاد یا اجازه دادن به ارزهای مختلف برای رقابت برآورده شود. تیم اقتصادی او او را متقاعد کرده است که قبل از انجام این اصلاحات باید وضعیت مالی دولت را تثبیت کند، ترازنامه بانک مرکزی را تمیز کند و مقداری ذخایر خارجی ایجاد کند. آنها می ترسند که اگر خیلی زود با آنها مقابله کنند، منجر به شکست می شود.
در حالی که من یکی از کسانی هستم که معتقدم این تغییرات مهم باید زودتر انجام می شد، اما برای از دست دادن امید خیلی زود است. تورم ماهانه که تا 25 درصد بود، اکنون به بیش از آن کاهش یافته است 4 درصدبه لطف کاهش کسری مالی در زمان رکورد، حذف مقدار زیادی بدهی کوتاه مدت بانک مرکزی این منجر به نرخ های بهره به طور نجومی بالا (و تبدیل آن به اوراق خزانه بلندمدت با نرخ های بهره بسیار پایین تر) و افزایش ذخایر خارجی شد که به ترمیم انتظارات مردم کمک کرد. همه اینها با حمایت صندوق بین‌المللی پول اتفاق افتاد که همچنان به طرح مایلی ابراز اطمینان می‌کند و وجوهی را که مدت‌ها قبل از ریاست‌جمهوری مایلی به صورت مشروط به آرژانتین متعهد شده بود پرداخت کرد.
جولیت سلگرن با دنیل دی مارتینو درباره زندگی در ونزوئلا صحبت می کند.
اسکات سامنر به درستی طرح پرسش جانان گانش از این ایده را می ستاید که ظهور راست افراطی واکنشی به افراط و تفریط “نئولیبرالیسم” است.
ویل سلرز در مورد “سنت قانون اساسی Magna Carta” تأمل می کند.
در اینجا چکیده مقاله جدیدی از همکار GMU Econ من وینسنت ژلوسو به همراه شان آلوارز و میسی شک آمده است:
ادبیات مربوط به شاخص‌های آزادی اقتصادی به سطوح درآمد و رشد عموماً به یک رابطه مثبت اشاره می‌کند. در این مقاله، ما استدلال می کنیم که این یافته بسیار محافظه کارانه است، زیرا داده ها به شدت در برابر یافتن هر گونه تأثیری مغرضانه هستند. این سوگیری در نتیجه تمایل رژیم های دیکتاتوری به بیش از حد برآورد کردن سطح تولید ناخالص داخلی به وجود می آید. دیکتاتوری ها همچنین تمایل دارند امتیاز کمتری در زمینه آزادی اقتصادی کسب کنند. این امر همه تخمین‌های مربوط به رابطه بین درآمد و آزادی اقتصادی را کاهش می‌دهد. در این مقاله، ما از تعدیل‌های اخیر در اعداد تولید ناخالص داخلی – بر اساس شدت نور شبانه – برای تخمین سوگیری استفاده می‌کنیم. ما دریافتیم که اثرات واقعی آزادی اقتصادی در مؤلفه آن بر سطح درآمد بین 1.1 تا 1.33 برابر بیشتر از برآوردهای معمول پذیرفته شده است. برای رشد اقتصادی، واریانس بسیار کوچکتر است و به نظر می رسد که فقط برای برخی از اجزای فردی مانند اندازه دولت و حقوق مالکیت مهم است.