بر 11 جولای 2024
… از صفحه 631 از ویرایش پنجم (2015) توسط توماس سوول است مبانی اقتصاد:
در اقتصادهای با برنامه ریزی متمرکز، برنامه ریزانی را دیده ایم که در تلاش برای تعیین میلیون ها قیمت به معنای واقعی کلمه – و تداوم تغییر آن قیمت ها در پاسخ به تغییرات بی شمار و اغلب غیرقابل پیش بینی در شرایط، غرق شده اند. قابل توجه نبود که آنها اینقدر شکست خوردند. آنچه قابل توجه بود این بود که همه انتظار داشتند که آنها موفق شوند، با توجه به دانش گسترده ای که باید در یک مکان توسط یک گروه از افراد در یک زمان جمع آوری و تسلط پیدا می کرد تا چنین ترتیبی کار کند.
DBx: آره.
اگرچه سیاست صنعتی به اندازه سوسیالیسم کامل تلاشی جامع برای برنامهریزی متمرکز اقتصادی نیست، مشکل دانشی که سوول از آن صحبت میکند هنوز بزرگ و غیرقابل حل به نظر میرسد. حامیان سیاست صنعتی در توصیف نتایج اقتصادی که در نظر دارند و فهرست کردن مزایای مفروض بسیاری از این نتایج نسبت به واقعیت آشفته ای که سیاست صنعتی در نظر گرفته شده است، برتری دارند. با این حال، حامیان سیاست صنعتی در توضیح دقیق چگونگی کسب و پردازش اطلاعات دقیق مقامات دولتی برای اطمینان از اینکه برنامه سیاست صنعتی همانطور که تبلیغ میشود و بدون ایجاد پیامدهای منفی ناخواسته زیاد عمل میکند، ناتوان هستند. بیشتر سیاستمداران صنعتی در واقع چشم پوشی مشکل دانش به طور کلی
نه کمتر از طرفداران سوسیالیسم کامل، سیاستمداران صنعتی نیز از نقش قیمت بازار، رقابت، امور مالی و کارآفرینی قدردانی نمی کنند. آنها همچنین از پیچیدگی های اقتصادی که تصور می کنند می توانند به میل خود دوباره مهندسی کنند، نمی دانند. سیاستمداران صنعت معادل فروشندگان طرح بزرگ کردن آلت تناسلی هستند: نتایج وعده داده شده فریبنده است، اما بازاریابان – که ممکن است بازاریابی خودشان را باور کنند – به طور خطرناکی از واقعیت بی خبر هستند.
قابل توجه است که بسیاری از مردم همچنان انتظار دارند که سیاست صنعتی بتواند به طور کلی در ارتقای استانداردهای زندگی موفق باشد.