این هم نامه دیگری از طرفداران مایکل لیند.
آقای. ب__:
با نادیده گرفتن نکته اساسی که در نامه دیروزم به شما عرض کردم، می نویسید که “تصور شما این است که اقتصاددانان می دانند که تعرفه های آمریکا در قرن نوزدهم به رشد چشمگیر اقتصاد کشور ما کمک زیادی کرده است.”
می ترسم درک شما اشتباه باشد. برای مثال به مقاله داگلاس اروین اقتصاددان کالج دارتموث «تعرفه‌ها و رشد در آمریکای اواخر قرن نوزدهم» و پست ۱۹ سپتامبر او را ببینید.هفتم2017، مجله ی وال استریت او توضیح می دهد که «آمریکا در قرن نوزدهم شکوفا نشد زیرا یک اقتصاد بسته بود. ایالات متحده بین سال های 1833 و 1860، زمانی که تعرفه ها کاهش یافت، به سرعت صنعتی شد.
حتی اخیراً، کریستوفر مایسنر، اقتصاددان دانشگاه UC-Davis، در صفحه 118 کتاب سال 2024 خود اشاره می‌کند: یکی از چندین مورد: اقتصاد جهانی از سال 1850که
رشد اقتصادی در ایالات متحده احتمالاً به دلیل تعرفه های بالای کالاهای سرمایه ای وارداتی از بریتانیا، آلمان و سایر اقتصادهای اروپایی آسیب دیده است. تعرفه ها باعث کاهش سرمایه گذاری در بخش تولید شد که منجر به کاهش رشد بلندمدت شد. درآمد سرانه 10 تا 12 درصد کمتر از آن چیزی بود که در تجارت آزاد وجود داشت. از سوی دیگر، در ایالات متحده، رشد اقتصادی چیزی کمتر از ثابت، قوی و ثابت بین سال‌های 1865 و 1913 بود. ایالات متحده رشد اقتصادی بالایی را تجربه کرد. با اينكه نرخ های بالا، نه به خاطر آنها.
این واقعیت تاریخی منطقی است: همانطور که یک فرد یا خانواده فقیرتر می شود اگر یک اراذل و اوباش به زور دسترسی آن شخص یا خانواده را به کالاها و خدماتی که آن شخص یا خانواده می خواهد بخرد محدود کند، به همین ترتیب یک ملت نیز با دسترسی مردمش به کالاها فقیرتر می شود. و خدمات نیز محدود است. این واقعیت که آژانس ایجاد کننده محدودیت در مورد دوم یک دولت است، نتیجه را یک ذره تغییر نمی دهد.
در دسترس شما،
دونالد جی. بودرو
استاد اقتصاد
و
کرسی مارتا و نلسون گچل برای مطالعه سرمایه داری بازار آزاد در مرکز مرکاتوس
دانشگاه جورج میسون
Fairfax, VA 22030