گری هافباوئر نسبت به استقبال قوی‌تر دو حزبی از ناسیونالیسم اقتصادی در آمریکا هشدار می‌دهد. قطعه:
عقب نشینی ایالات متحده از اصول تجارت آزاد پس از جنگ جهانی دوم یک فرصت طلایی را به چین ارائه می دهد. در صحنه جهانی، چین از تجارت آزاد و سرمایه گذاری باز حمایت خواهد کرد. چین شرکت‌های برق و باتری را تشویق می‌کند تا کارخانه‌هایی را در اروپا، برزیل، مکزیک و جاهای دیگر راه‌اندازی کنند و اساساً ایالات متحده را برای آسیب رساندن به اتحادهای خود با محدود کردن واردات از کشورهای ثالث حاوی قطعات چینی به چالش می‌کشد.
والتر اولسون استدلال می کند که دادگاه عالی ایالات متحده در مورد مصونیت رئیس جمهور بیش از حد پیش رفته است.
ورونیک دو روگی، همکار بی‌باک من در مرکز مرکاتوس، بی‌اعتباری مالی دو حزبی پوتوماک را محکوم می‌کند. قطعه:
ایالات متحده در حال عبور از این خط شوم است. تنها در سال جاری، پرداخت سود بدهی ملی به 892 میلیارد دلار خواهد رسید که بیشتر از تامین مالی پایگاه دفاعی است. پرداخت سود سالانه تا سال 2034 به 1.71 تریلیون دلار خواهد رسید و شکاف را به ورطه افزایش می دهد.
“سرور ایالت های آبی ادامه دارد.”
هفته گذشته، IRS داده های سالانه خود را در مورد مهاجرت مالیات دهندگان و تعدیل درآمد ناخالص (AGI) بین ایالت ها منتشر کرد. کالیفرنیا در سال 2022 دوباره به عنوان بزرگترین بازنده درآمد (23.8 میلیارد دلار) و پس از آن نیویورک (14.2 میلیارد دلار)، ایلینوی (9.8 میلیارد دلار)، نیوجرسی (5.3 میلیارد دلار) و ماساچوست (3.9 میلیارد دلار) قرار گرفتند. بیشترین درآمدها فلوریدا (36 میلیارد دلار)، تگزاس (10.1 میلیارد دلار)، کارولینای جنوبی (4.8 میلیارد دلار)، تنسی (4.7 میلیارد دلار) و کارولینای شمالی (4.6 میلیارد دلار) بودند.
اگرچه نرخ بهره بالاتر و قیمت مسکن باعث کاهش تحرک در سال 2022 شد، اما پرواز از کشورهای مترقی بسیار فراتر از سطح قبل از همه گیری بود. کالیفرنیا در سال 2022 تقریباً سه برابر بیشتر از سایر ایالت ها نسبت به سال 2019 درآمد از دست داد. از دست دادن درآمد خالص نیوجرسی در سال 2022 به رکورد رسید که عمدتاً به دلیل عبور تعداد کمتر نیویورکی از رودخانه هادسون است.
آرنولد کلینگ در مورد NatCons منعکس می کند.
ایان موری در مورد کتاب جدید لیز تراس فکر می کند.
وقتی صحبت از کتاب شد، امسال – همانطور که ایون اسکوبل به ما یادآوری می کند – پنجاهمین سالگرد انتشار کتاب رابرت نوزیک است. آنارشی، دولت و اتوپیا.
مجله ی وال استریت هولمن جنکینز، ستون نویس، درست می گوید: «اسکرانتون جو» برگ انجیری برای کاخ سفید بود که مستعد بیدار شدن از خود راضی بود.
سپس در هر سالگرد شارلوتزویل اشاره رباتیک نگران‌کننده‌ای به «رگ‌های برآمده» معترضان نژادپرست وجود دارد. دولت او از همان روز اول عادت کرده بود که مخالفان را با نژادپرستان سفید برابر کند.