درآمد حاصل از سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) از دهه 1990 رشد داشته است و اکنون بخش قابل توجهی از حساب های جاری بسیاری از کشورها را تشکیل می دهد. برخی از این جریان‌ها از طریق ابزارهای هدف ویژه در مراکز مالی هدایت می‌شوند که شرکت‌های چندملیتی از آنها برای به حداقل رساندن بدهی‌های مالیاتی خود استفاده می‌کنند. ما از داده‌های صندوق بین‌المللی پول و OECD برای تخمین تأثیر این درآمد بر سهم درآمد 1 درصد از خانوارهای کشورهای متبوع شرکت‌های چندملیتی استفاده می‌کنیم. ما بین درآمد سرمایه از FDI و درآمد بهره از FDI ناشی از وام های درون شرکتی تمایز قائل می شویم. ما همچنین تأثیرات آن را در اقتصادهای پیشرفته جدا از تأثیرات موجود در مراکز مالی در نظر می گیریم. درآمد سهام از FDI به سهم درآمد 1% خانوارهای برتر در اقتصادهای پیشرفته کمک می کند، در حالی که درآمد سود حاصل از FDI تأثیری در این اقتصادها ندارد. هنگامی که از داده های OECD غیر SPE استفاده می کنیم، نتایج مشابهی برای این کشورها ثبت می شود. در نتیجه، کل درآمد سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی، سهم درآمد یک درصد ثروتمندترین خانوارهای این کشورها را افزایش می‌دهد. اگرچه شواهدی مبنی بر تأثیر مشابه درآمد سرمایه سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر 1% خانوارهای برتر در مراکز مالی وجود دارد، این نتیجه زمانی که از داده های درآمدی به غیر از SPE استفاده می شود مشهود نیست.
مقاله را اینجا ببینید
