سود شرکت های چند ملیتی یک کشور در تراز پرداخت های آن در جزء درآمد اولیه تراز درآمد جاری ظاهر می شود. درآمد اولیه شامل جریان خالص درآمدی است که برای تأمین یک عامل تولید مانند نیروی کار، مالی یا سایر دارایی ها به و از افراد غیر مقیم دریافت می شود. درآمد سرمایهگذاری معمولاً بزرگترین مؤلفه این جریانهای درآمدی است و درآمد سرمایهگذاری مستقیم خارجی با درآمد حاصل از پرتفوی و سایر انواع سرمایهگذاری (مانند بانکها) و همچنین درآمد حاصل از ذخایر بانک مرکزی در آنجا ظاهر میشود.
کشورهایی که بیشترین ورودی خالص درآمد سرمایه گذاری مستقیم خارجی را در سال 2021 دارند عبارتند از:
348.9 میلیارد دلار آمریکا
ژاپن 95.4 میلیارد دلار
آلمان 90.4 میلیارد دلار
فرانسه 54.1 میلیارد دلار
هلند 34.7 میلیارد دلار
25.6 میلیارد دلار انگلیس
(دادههای هلند جریانهای درآمدی مربوط به شرکتهای با هدف ویژه را که به عنوان مجرای جریانهای سرمایهگذاری مستقیم خارجی عمل میکنند، حذف میکند.)
رتبهبندی کشورها بر اساس درآمد سرمایهگذاری مستقیم خارجی را میتوان با فهرست کشورها با تعداد شرکتهای چندملیتی که دفتر مرکزی آن در داخل مرزهایشان قرار دارد، مقایسه کرد. پیزولا، کارول و مکی (2020) از ارنست اند یانگ، رتبهبندی کشورها را بر اساس تعداد شرکتهای فورچون گلوبال 500 که مقر آنها در حوزه قضایی آنها قرار دارد، ارائه میکنند. آمریکا، ژاپن، فرانسه، آلمان و بریتانیا در صدر فهرست قرار دارند. اما کشوری که بیشترین تعداد شرکت های چند ملیتی را در رتبه اول دارد، چین است. چرا چین نیز در فهرست دریافت کنندگان برتر سرمایه گذاری مستقیم خارجی نیست؟
چندین پاسخ وجود دارد. اولاً، چین ارزش مؤلفه های درآمد اولیه خود را گزارش نمی کند، بنابراین ما نمی دانیم درآمد خالص FDI آن چقدر است. اما مجموع درآمد خالص اولیه را گزارش می دهد و این تراز تقریباً همیشه منفی بوده است. اگر درآمدهای سرمایهگذاری مستقیم خارجی، مانند بسیاری از کشورهای بازارهای نوظهور دیگر، بزرگترین جزء درآمد اولیه باشد، در کسری درآمد اولیه نقش دارند.
دوم، در حالی که چین یک کشور خالص طلبکار با مجموع موقعیت خالص سرمایهگذاری بینالمللی در سال 2021 به 2.2 تریلیون دلار است، داراییهای سرمایهگذاری مستقیم آن کمتر از بدهیهایش است: 2.79 تریلیون دلار در مقابل 3.60 تریلیون دلار یا 0.82 تریلیون دلار خالص، طبق تراز پرداختهای صندوق بینالمللی پول. داده ها. به طور مشابه، در حالی که چین به منبع اصلی خروج سرمایهگذاری مستقیم خارجی تبدیل شده است، سرمایهگذاری مستقیم خارجی داخلی بزرگتر است: 178.8 میلیارد دلار خرید دارایی در مقابل 344.1 میلیارد دلار خرید بدهی در سال 2021. در حالی که سرمایهگذاری در چین بیشتر از خریدهای خارجی خود است، جریان درآمد حاصل از این فعالیتها خواهد بود. منفی باشد
براد ستسر از شورای روابط خارجی نیز درباره لایحه اصلی چین می نویسد. او از کاهش کاهش ترازنامه در سه ماهه دوم سال 2022 در زمانی که دارایی های خارجی اوراق قرضه چینی در حال کاهش است، متحیر است. او همچنین می نویسد که:
چین قفل شده است و اقتصاد آن منقبض شده است – محیط ایده آلی برای شرکت های خارجی برای کسب سودهای کلان نیست.
پیزولا، کارول و مکی اشاره می کنند که مقر شرکت های چند ملیتی به مرور زمان از ایالات متحده و سایر اعضای گروه 7 (کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا، ایالات متحده) دور شده است، در حالی که ایالات متحده هنوز ژاپن دومین دفتر مرکزی را به خود اختصاص داده است که تعداد کل آنها بین سال های 2000 تا 2020 کاهش یافته است. ژاپن همچنین کاهشی در تعداد شرکت های چند ملیتی مستقر در آنجا ثبت کرده است. با تبدیل شدن سایر شهرستان ها به مقر شرکت های چند ملیتی، درآمد سرمایه گذاری مستقیم خارجی آنها نیز افزایش خواهد یافت
مانده حساب اولیه نقش مهمی در حساب های جاری بسیاری از کشورها دارد. به عنوان مثال، در چین، در سال 2022، مازاد حساب جاری 401.9 میلیارد دلاری کمتر از مازاد تجاری 576.3 میلیارد دلاری است که دلیل آن کسری حساب اولیه 193.6 میلیارد دلاری است. (درآمد ثانویه، که شامل حوالهها میشود، 19.1 میلیارد دلار مازاد به ثبت رساند.) داشتن اطلاعات کامل در مورد درآمد اولیه برای درک عواملی که این جزء از تراز پرداختهای چین را هدایت میکند مفید خواهد بود.