ادغام بازارهای فرامرزی کند شده و در برخی موارد معکوس شده است. این تغییرات در پی بحران مالی جهانی، پذیرش محدودیت‌های تجاری توسط دونالد ترامپ، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، اختلال در زنجیره تامین جهانی در طول همه‌گیری و حمله به اوکراین رخ می‌دهد. پرزیدنت بایدن تمایل خود را برای استفاده از محدودیت‌های تجاری و مالی در پاسخ به آنچه که به‌عنوان تهدید چین و روسیه علیه منافع استراتژیک ایالات متحده می‌داند، نشان داده و با استفاده از تحریم‌ها و سایر ابزارهای اخلالگر به آن پاسخ داده است. عواقب این شکاف سال ها طول خواهد کشید.
تیمی از اقتصاددانان صندوق بین المللی پول یادداشتی در مورد آن نوشته اند تجزیه ژئواکونومیک و آینده چندجانبه گرایی. آنها معکوس شدن یکپارچگی اقتصادی را به ملاحظات ملی نسبت می دهند، مانند تمایل دولت ها برای افزایش توانایی های تولید خود در زمینه های خاص. اما نویسندگان یادداشت خاطرنشان می‌کنند که در عین اینکه پراکندگی می‌تواند به برخی اهداف دست یابد، هزینه‌هایی را نیز تحمیل می‌کند. این موارد عبارتند از: “قیمت های وارداتی بالاتر، بازارهای تقسیم شده، کاهش دسترسی به فناوری و نیروی کار ماهر و غیر ماهر، و در نهایت کاهش بهره وری، که می تواند منجر به کاهش استانداردهای زندگی شود”. علاوه بر این، پراکندگی تلاش‌های مشترک برای مقابله با مشکلات جهانی مانند تغییرات آب و هوایی را کند می‌کند.
یادداشت بحث، نتایج چندین مطالعه در مورد ضررهای ناشی از تکه تکه شدن ژئواکونومیک را خلاصه می کند. در تمام مطالعاتی که آنها ذکر می کنند، هر چه میزان پراکندگی بیشتر باشد، هزینه آن بیشتر است. از جمله علل تلفات خروجی، کاهش انتشار دانش به دلیل جداسازی فناوری است. جای تعجب نیست که کشورهای کم درآمد و بازارهای نوظهور در معرض بیشترین خطر قطع ارتباط با آخرین تحولات فناوری هستند.
پینلوپ کی. گلدبرگ از ییل و تریستان رید از گروه بانک جهانی (گلدبرگ اقتصاددان ارشد سابق بانک جهانی است) چشم انداز تجارت جهانی را در مقاله کاری اخیر NBER خود با عنوان آیا اقتصاد جهانی جهانی‌زدایی می‌کند؟ و اگر چنین است چرا؟ و بعد چه می‌شود؟» آنها دریافتند که «کاهش سرعت» توصیف بهتری از روند اخیر در تجارت بین‌المللی است تا «جهانی‌زدایی». سرمایه گذاری مستقیم خارجی و مهاجرت کاهش نسبتاً کمتری را نشان دادند. اما نویسندگان همچنین تغییراتی را در سیاست‌های ایالات متحده و نگرش‌های عمومی ثبت می‌کنند که نشان‌دهنده یک تغییر آشکار از آزادسازی تجارت است. آنها این تغییرات را به عوامل مختلفی از جمله تاثیر واردات بر نیروی کار ایالات متحده، نگرانی در مورد پایداری زنجیره تامین جهانی و ملاحظات امنیت ملی نسبت می دهند.
گلدبرگ و رید تحلیل خود را با برخی پیش‌بینی‌ها در مورد پیامدهای جهانی‌زدایی به پایان می‌رسانند. آنها اشاره می کنند که رژیم قبلی در سه دهه اخیر منجر به رشد و پیشرفت فناوری شده است. آنها هشدار می دهند که نوآوری جهانی به ویژه با جدایی ایالات متحده و چین کند خواهد شد. پیکربندی مجدد زنجیره های تامین تولید نیز رشد را کند خواهد کرد. این چرخش ها این احتمال را افزایش می دهد که کاهش اخیر در نابرابری جهانی متوقف شود و کشورهای کم درآمد بیشتر در معرض خطر هستند.
البته تجارت تنها جزء تجارت بین المللی نیست که در نحوه سازماندهی آن دستخوش تغییراتی شده است. فصل 4 آخرین نسخه صندوق بین المللی پول چشم انداز اقتصاد جهانی تجزیه و تحلیل ژئواکونومیکی FDI نویسندگان به افزایش «ارجاع» و «حمایت دوستان» از تأسیسات تولیدی در کشور یا کشورهایی با موقعیت‌های سیاسی مشابه اشاره می‌کنند. آنها مدلی از تاثیر همسویی ژئوپلیتیکی بر جریان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را تخمین می‌زنند و دریافتند که عوامل ژئوپلیتیکی بخشی از تغییر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی دوجانبه را به کشورهایی که دولت‌هایی با دیدگاه‌های مشابه کشور خود دارند، توضیح می‌دهند. این ممکن است به جای اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه، که ممکن است در مسائل سیاست متفاوت باشد، به سمت سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بیشتر در میان اقتصادهای پیشرفته خبر دهد.
اقتصاددانان این صندوق همچنین هزینه های تولید ناشی از تکه تکه شدن سرمایه گذاری مستقیم خارجی را تحلیل کردند. آنها از سناریوهای مختلف همسویی ژئوپلیتیکی استفاده کردند، مانند جهانی تقسیم شده به یک بلوک با محوریت ایالات متحده و یک بلوک با محوریت چین، با هند و اندونزی و آمریکای لاتین و کارائیب به عنوان غیرمتعهد. در این سناریو، تأثیر ذخایر سرمایه کوچکتر و بهره وری پایین تر، منجر به کاهش تولید بلندمدت 2 درصدی می شود. سناریوهای دیگر امکان انحراف جریان سرمایه گذاری به برخی از مناطق را فراهم می کند که می تواند کاهش فعالیت اقتصادی جهانی را جبران کند. با این حال، نویسندگان فصل همچنین هشدار می دهند که کشورهای غیرمتعهد ممکن است برای انتخاب یک طرف بر طرف دیگر تحت فشار قرار گیرند. آنها از تحلیل خود نتیجه می گیرند: «…یک اقتصاد جهانی تکه تکه شده احتمالاً فقیرتر خواهد بود. اگرچه ممکن است منافع نسبی – و احتمالاً مطلق – از انحراف وجود داشته باشد، چنین سودهایی در معرض عدم قطعیت قابل توجهی هستند.
سایر اشکال جریان سرمایه نیز در معرض تکه تکه شدن هستند و اقتصاددانان صندوق بین المللی پول این روندها را فصلی از آخرین اخبار می دانند. گزارش ثبات جهانی. در تحلیل آنها، تنش های ژئوپلیتیکی می تواند از دو کانال منجر به بی ثباتی شود. اولی الف است مالی کانالی که می‌تواند به افزایش محدودیت‌ها در جریان سرمایه، عدم اطمینان یا تضاد بیشتر پاسخ دهد. کانال دوم یک است واقعی کانال، به دلیل اختلال در تجارت و انتقال فناوری یا بازارهای نوسانات کالا. این دو کانال می توانند یکدیگر را تقویت کنند. به عنوان مثال، محدودیت های تجاری می تواند سرمایه گذاری فرامرزی را منع کند.
وابستگی های ژئوپلیتیکی بر توزیع فرامرزی سرمایه تأثیر می گذارد و شواهد گزارش شده در این فصل نشان می دهد که رویدادهای اخیر این تأثیر را تشدید کرده است. تجزیه و تحلیل تجربی بر اساس یک مدل گرانشی نشان می‌دهد که افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی می‌تواند باعث خروج پرتفوی و بانک‌ها، به ویژه در اقتصادهای بازار در حال توسعه و نوظهور شود. تکه تکه شدن ژئوپلیتیک همچنین می تواند منجر به از بین رفتن تنوع ریسک بین المللی شود و در نتیجه کشورها را در برابر شوک های نامطلوب و خسارات رفاهی قابل توجه آسیب پذیرتر کند.
همه این تحلیل‌ها توسط نهادهای چندجانبه درباره پیامدهای اقتصادی منفی ناشی از جدا شدن روابط تجاری و مالی هشدار می‌دهند. اما تهدید کننده ترین اثر ممکن است ناشی از تقسیم عمیق جهان به بلوک های مختلف باشد. با سخت شدن خطوط تقسیم، احتمال درگیری که فراتر از تعاملات اقتصادی است افزایش می یابد. این همه اصطکاک، زمانی رخ می دهد که گرم شدن آب و هوا از قبل تهدیدی آشکار برای موجودیت ما باشد، فقط خطراتی را که با آن مواجه خواهیم شد، افزایش می دهد.
