اول آمریکا! پکن را تشویق کنید به دامپینگ ادامه دهد!



در اینجا نامه ای به بارون.

ویرایشگر:

پس از بررسی تاریخچه سیاست تجاری ایالات متحده، کنت پرینگل از چرخش آمریکا پس از جنگ به سمت تجارت آزادتر انتقاد می کند و به طور لفاظی می پرسد “این کار چگونه کار می کند (“تجارت آزاد را فراموش کنید. استفاده بایدن از تعرفه ها به دنبال یک تاریخ طولانی در ایالات متحده است” 12 ژوئن؟ ). ظاهراً او فکر می‌کند که پاسخ واضح «نه چندان خوب» است، با توجه به این که او این سؤال را با نوشتن اینکه «به گفته بایدن، چین به صنایع کلیدی سوبسید می‌دهد، «و سپس محصولات مازاد را با قیمت‌های ناعادلانه پایین در بازار می‌ریزد» دنبال می‌کند. این همان چیزی است که تعرفه های جدید برای مقابله با آن است.

من یک سؤال لفاظی از خودم دارم: پکن دقیقاً چگونه با هدایت اجباری نیروی کار و منابع چینی برای تولید مقادیر زیادی از محصولات برای فروش به آمریکایی ها با قیمت های مقرون به صرفه، چین را غنی می کند و آمریکا را فقیر می کند؟ عقل سلیم و اقتصاد صحیح می گوید که این سیاست پکن چینی ها را می سازد فقیرتر و آمریکایی ها ثروتمندترزیرا این سیاست منجر به انتقال خالص منابع ارزشمند از چین به آمریکا می شود.

تا جایی که ما آمریکایی‌ها دلیلی برای نگرانی از اینکه چین یک تهدید نظامی است، داریم، باید از سیاست پکن مبنی بر «دامپینگ» کالاها به آمریکا شکایت نکنیم و به تشویق فعالانه پکن برای دو، سه یا چهار برابر کردن این «دامپینگ‌ها» ادامه دهیم. هر چه این دامپینگ بیشتر اتفاق بیفتد و هر چه بیشتر ادامه یابد، به قیمت چین ثروتمندتر می شویم.

در دسترس شما،
دونالد جی. بودرو
استاد اقتصاد
و
کرسی مارتا و نلسون گچل برای مطالعه سرمایه داری بازار آزاد در مرکز مرکاتوس
دانشگاه جورج میسون
Fairfax, VA 22030



دیدگاهتان را بنویسید