همانطور که اینترنت به تشریح آخرین آلبوم تیلور سویفت ادامه می‌دهد، استعاره‌ها و ارجاعات رمزگذاری‌شده آن به زندگی شخصی و روابط قبلی او تحت بررسی ویژه قرار می‌گیرد.
امیلی بوتل در سایت خبری i گزارش داد که در «بخش شاعران شکنجه‌شده»، سوئیفت به طرفدارانش «اطلاعاتی برای جمع‌آوری داستان شخصی که هم از نظر شخصی و هم از نظر خلاقیت شبیه آنها هستند، ارائه کرد».
لورا اسنیپس به گاردین گفت: آلبوم «نمی‌تواند شفاف‌تر در مورد مضامینش باشد». اما رمزگشایی اینکه آیا سوئیفت می‌خواست «بالاترین تحقیر سابق‌هایش» را می‌خواست یا «اعتراف به شکست» در برابر رسانه‌ها بود یا صرفاً «تلاش عریان برای افشاگری» که او باید دریافت کند، دشوار است.
اسنیپس گفت، سوئیفت تنها هنرمندی نیست که آهنگ‌هایی «مملو از زیرمطالب پاپ کورن» منتشر کرده است. افرادی مانند آریانا گرانده و سابرینا کارپنتر نیز آثار موفقی دارند که به نظر می رسد با روند کنونی “گوشپ” به عنوان “موتور موسیقی پاپ” مطابقت داشته باشد. دیوید رابسون از بی‌بی‌سی پرسید، اما آیا «واکنش‌های خاموش» به آلبوم‌هایی مانند سوئیفت «بیشتر درباره فرهنگ زن‌ستیز ما» می‌گویند تا ترانه‌سرایی او.
“تنش بین اصالت و معقولیت هنری”
هنر الهام گرفته شده از زندگی نامه مفهوم جدیدی نیست. رابسون گفت: نویسندگان، شاعران و موسیقی دانان هزاران سال است که از عشق از دست رفته به عنوان مبنایی برای شاهکارها استفاده کرده اند، اما رابسون گفت که “ظهور رسانه های جمعی” در قرن 20 و 21 “تنها گمانه زنی ها را در مورد الهام بخش نویسندگان مدرن افزایش داده است.”
اما استفاده از زندگی شخصی برای نوشتن اغلب با ایجاد تنش بین «اصالت و اعتبار هنری» با مشکل مواجه می‌شود و برخی معتقدند «اتکای بیش از حد به تجربه شخصی، استعداد خلاق نویسنده را بی‌ارزش می‌کند». رابسون گفت که این اتهامات اغلب جنسیت آمیز به نظر می رسد، زیرا آنها “بیشتر زنان را هدف قرار می دهند تا مردان”.
بوتل گفت که در نحوه برخورد با هنرمندان زن و مرد تفاوت آشکاری وجود دارد، به طوری که مردان اغلب فکر می کنند که در مورد “موزه های” خود در رابطه با روابط گذشته خود می نویسند، در حالی که زنان مانند سوئیفت تنها به عنوان اشاره ای به “پیشین ها” در نظر گرفته می شوند. در مورد خاص سوئیفت، این باعث شد که او به عنوان “وسواس و دیوانه، یا به طرز شرم آور بیش از حد، یا حتی حیله گرانه مخاطبانش را دستکاری کند.”
اولیویا پیتر به ایندیپندنت گفت، اگرچه او «ملکه تخم‌مرغ‌های عید پاک» است، و «بی‌تردید» افرادی را خواهد داشت که «به دنبال شایعات افراد مشهور می‌گردند»، موسیقی خود سوئیفت «بی‌تردید از چنین پچ‌پخت‌های کم‌هیجانی فراتر می‌رود».
اسنیپس گفت، با این حال، این یکی از چندین نمونه است که نشان می دهد “در یک نقطه سخت ظاهر می شود.” شایعات بسیار زیاد است و شما تاریخ کار خود را دارید. خیلی کم است و طرفداران علاقه خود را از دست می دهند.”
“دایره پیروزی”
به گفته بوتل، این تشنگی برای شایعات و نفوذ به زندگی شخصی یک هنرمند ناشی از “وضعیت بی سابقه ای است که زندگی و کار یک سلبریتی همزمان اتفاق می افتد” در رسانه های اجتماعی.
در گذشته، زمانی که تقریباً “اطلاعات بی حد و حصر در اینترنت” وجود داشت، طرفداران بسیاری از آنچه این هنرمند در آهنگ های خود می گفت حدس می زدند. اکنون، به‌ویژه با سوئیفت، هنرمندان «مخاطبانی را جذب کرده‌اند که خواهان اطلاعات شخصی و روایت خود، و بتی برای پرستش، و هنرمندی برای تعامل با او هستند». اما این منجر به یک “چرخه معیوب” می شود که در آن “نقش سلبریتی و هنرمند مبهم است” و تشنگی برای شایعات و آفرینش های هنری جدید را دامن می زند.
اسنایپس گفت، این بدان معنا نیست که “ستارگان پاپ باید از نوشتن در مورد زندگی شخصی خود اجتناب کنند.” او گفت که بخش شاعران شکنجه شده “چند لحظه ای از این دست را دارد” و آنها همان هایی هستند که “با حقیقت احساسی واقعی طنین انداز می شوند.” شاید حتی برای موسیقی پاپ به طور گسترده تر، این “شواهد ناقص ماندن تصویر” باشد.